Στις σύγχρονες κοινωνίες οι άνθρωποι μαθαίνουν από νωρίς να διαχωρίζουν τα φύλα σε θηλυκό και αρσενικό. Ήδη από την κύηση, τη στιγμή της αποκάλυψης του βιολογικού φύλου που αποδίδεται στο έμβρυο, η οικογένεια και η κοινωνία τείνουν αυθόρμητα να σκέφτονται και να προκαταλαμβάνουν τους ρόλους που το παιδί θα κληθεί να αναλάβει, τη συμπεριφορά που θα πρέπει να έχει και πως θα πρέπει να ντύνεται. Η απόδοση αυτή συνεχίζεται και μετά τη γέννα, στα πρώτα στάδια της ζωής του παιδιού.
Από τις πρώτες ημέρες της ζωής μαθαίνουμε ότι τα κορίτσια φοράνε ροζ και τα αγόρια φοράνε μπλε, ντύνονται με διαφορετικά ρούχα και παίζουν με παιχνίδια «αγορίστικα» και «κοριτσίστικα» αντίστοιχα. Από νωρίς επικρατεί η προκατάληψη που προβλέπει ότι αν τα αγόρια που παίζουν με μπάλα, αυτοκίνητα ή ηλεκτρονικά παιχνίδια θα αποκτήσουν τα στερεοτυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά. Αντίθετα, τα κορίτσια εκπαιδεύονται να παίζουν με κούκλες και οικιακά σκεύη με στόχο να αποκομίσουν εμπειρία φροντίδας και εργασιών σπιτιού. Μέσα από τα ρούχα και τα παιχνίδια στην παιδική ηλικία αναπτύσσονται τα έμφυλα στερεότυπα και τα μοντέλα ανδρικών και γυναικείων ρόλων.
Παρόλα αυτά, το παιχνίδι δεν έχει και δε μπορεί να έχει φύλο. Στόχος του παιχνιδιού δε μπορεί να είναι η απόδοση κατασκευασμένων κοινωνικών ρόλων και κανόνων, αλλά η συνολική ανάπτυξη του παιδιού. Συγκεκριμένα, το παιχνίδι οφείλει πρωτίστως να είναι συμπεριληπτικό, έξω από στερεοτυπικούς ρόλους και να στοχεύει τόσο στη γνωστική, συναισθηματική, αντιληπτική ανάπτυξη του παιδιού όσο και στην ενίσχυση της αυτονομίας και της αυτοπεποίθησής του. Μάλιστα, σημαντικό είναι να λαμβάνεται υπόψη η φυσική τάση, η κλίση κάθε παιδιού και τα ταλέντα του ανεξάρτητα από το φύλο, τα οποία αργότερα μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σε επιλογές καριέρας.
Για το λόγο αυτό, οι γονείς είναι χρήσιμο να μοιράζουν ισόποσα το χρόνο που τα παιδιά περνούν σε παιχνίδι εντός και εκτός σπιτιού, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Αναφορικά με το παιχνίδι εκτός σπιτιού, είναι χρήσιμο για τα παιδιά να επιδίδονται σε σωματικές δραστηριότητες και αθλήματα (όπως ποδόσφαιρο και χορό) ανεξάρτητα από το βιολογικό τους φύλο. Τα κέρδη είναι πολλαπλά καθώς παιδιά μαθαίνουν τις κλίσεις τους, κοινωνικοποιούνται και εμφανίζουν υγιή σωματική ανάπτυξη.
Το ίδιο ή και σε μεγαλύτερο βαθμό ισχύει και για τα παιχνίδια εσωτερικού χώρου. Είναι πολύ χρήσιμο για τα παιδιά όχι μόνο να εξασκούνται σε παιχνίδια ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους, αλλά μάλιστα να ενισχύονται να ασχοληθούν με παιχνίδια και ρόλους που παραδοσιακά και στερεοτυπικά αναμένονται από άλλο φύλο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία τα παιδιά μαθαίνουν να προσαρμόζονται σε πολλούς και διαφορετικούς ρόλους που νωρίτερα ή αργότερα θα κληθούν να αναλάβουν στη ζωή τους και εκπαιδεύονται βιωματικά σε διάφορα παιχνίδια και πολλαπλές δραστηριότητες.
Κλείνοντας, γίνεται κατανοητό ότι το βιολογικό φύλο που αποδίδεται κατά τη γέννηση ενός παιδιού και το παιχνίδι κατά την παιδική ηλικία θα έπρεπε να συνδέονται μεταξύ τους. Η εκπαίδευση σε κατασκευασμένους κοινωνικούς ρόλους έρχεται δεύτερη σε σύγκριση με τα πολλαπλά οφέλη που ένα παιδί μπορεί να αποκομίσει μέσα από το παιχνίδι του, όπως ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων ή εξάσκηση παλιών, δημιουργικότητα, φαντασία και προσαρμοστικότητα σε ρόλους και συνθήκες ζωής ανεξάρτητες από το βιολογικό φύλο.
